انقلاب روشنایی.دستاورد قرن نوزده. نیروگاهها و شبکه های انتقال

نیروگاهها و شبکه های انتقال انرژی الکتریکی

نیکولا تسلا در سال 1915 تجدید خاطره میکند که هنگامیکه جوان بود در حالیکه به عکسی از آبشار نیاگارا خیره شده بود، گفته بود: "یک روز من این نیرو را مهار میکنم".

اولین ایستگاه نسبتا بزرگ مرکزی تولید برق در دنیا در سال 1985 در آبشار نیاگارا تاسیس شد، که مقداری از انرژی خروجی اش در حدود 20 مایل مسافت طی میکرد تا به شهر بوفالو برسد. در سیستم تولید و انتقال این ایستگاه از تکنولوژی دو فازه متناوب که اختراع نیکولا تسلا بود استفاده شده بود. تکنولوژی دو فاز از سیستمهای جریان متناوب قبلی بهره دهی بیشتری داشت.

اوایل، بسیاری از جریان تولید شده ژنراتورهای نیاگارا، در همان منطقه استفاده میشد. اما بعدها با اختراع آلومینیوم (در شکل نشان داده شده است) و همچنین کشف جدید ادوارد آچسون، ماده پاک کننده کربوراندوم (کاربید سیلیسیوم)، هر دو اینها باعث تحولات چشمگیر صنعت برق شدند.

بعد از این تحولات بود که مقداری از برق خروجی نیروگاه نیاگارا به بوفالو منتقل گردید و در آنجا برای روشنایی منازل و خیابانها مورد استفاده قرار گرفت.

سالهای بعد، ترکیبی از سیستمهای به هم پیوسته ی نیروگاهها و خطوط انتقال متناوب فشار قوی، خطوط تولید فشار ضعیف AC و DC در ایجاد یک شبکه ملی داخل ایالات متحده نتیجه داد. سیستمی یکپارچه که میتوانست الکتریسیته را تولید و هزاران مایل دورتر انتقال دهد.